بگوييد فرمانده تان بيايد اینجا...

کربلاي ۵ بود، آخرين تيرها و نارنجک هايم را شليک کردم. با چشم خودم ديدم که به مجروحان گردان ياسين تير خلاص مي زدند. براي آخرين بار به پيکرمطهر بچه ها نگاه مي کردم. يکي از بچه ها که به شدت مجروح شده بود شروع کرد به عربي صحبت کردن! احساس کردم از عراقي ها مي خواهد که او را نکشند چون اسرار مهمي دارد. هرچه نگاه کردم نشناختمش، عراقي ها خواستند بلندش کنند داد و هوار راه انداخت که من نمي تونم تکان بخورم، بگوييد فرمانده تان بيايد اين جا! يک افسر عراقي سر رسيد؛ ناگهان عراقي ها فرياد زدند و صداي انفجاري به گوش رسيد. کيف کردم.

برگرفته از کتاب «حماسه ياسين» / باشگاه خبرنگاران

فرمانده‌ای که آرنج ساییده می‌شد

فرمانده گردان بلال می‌گفت: «تا زمانی که یک نیروی عادی بودیم، در آموزش سینه‌خیز می‌بردند، آرنج‌هایم ساییده می‌شد، اما الان بچه‌های مردم را برای آموزش وادار به سینه‌خیز می‌کنم، آرنج‌های روحم ساییده می‌شود».

می ترسم، تشییع جنازه ام شلوغ شود!!

يک روز بعد از پایان عمليات والفجرهشت، شهیدطوسی تویوتا را روشن کرد، حرکت کردیم به سمت اهواز....